เหตุผลลึก คนดังบ้านใหญ่ร่วงเก้าอี้ สว. "ฤาสิ้นมนต์ขลังพลังการเมืองเก่า"

27 มิถุนาย 2567 ภายหลังจากที่มีการประกาศผลการเลือก สว. ในระดับประเทศออกมา ก็สร้างความประหลาดใจให้กับผู้คนไม่น้อย เมื่อปรากฏว่า บรรดาคนทั้งที่เป็นตัวเต็ง จะได้เก้าอี้ในสภาสูงหลายคนกลับ "อกหัก" พ่ายแพ้ในการลงคะแนนรอบไขว้ที่เป็นการชิงดำ 

โดยเฉพาะรายการพลิกล็อกครั้งใหญ่ กรณี นายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ อดีตนายกรัฐมนตรี ที่ได้รับการคาดหมาย ชนิดนอนมาถึงเก้าอี้ "ประธานวุฒิสภา" แต่ในสุดไปไม่ถึงเป้าหมาย

ทำให้ชวนคิดวิเคราะห์ในเหล่าสังคมการเมือง โดยเฉพาะฟากฝั่งผู้ใกล้ชิด และอยู่สายยุทธศาสตร์เดินเกมพรรคการเมืองประเมินว่า

 

1. การเชื่อในความมีชื่อชั้นทางการเมืองมานาน และมีบุคคลมากบารมีทางการเมือง เป็นแบรนด์ที่คิดว่า ยังมีมนต์ขลัง สร้างความนิยม จึงไม่จำเป็นต้องทุ่มทุนสร้าง เดินสายอัดฉีดทำความรู้จักมากเท่าไหร่นัก เรียกว่า เชื่อในแบรนด์ดั้งเดิมทางการเมืองจนเกินไปว่า จะเป็นพลังหนุนนำเข้าสภาสูงสำเร็จ 

2. ฟากฝั่งบ้านใหญ่ ที่เป็นพันธมิตรทางการเมืองในรัฐบาล เขาทุ่มมากกว่า ขยันเดินเกมการเมืองมากกว่า แบบไม่นิ่งนอนใจ ไม่ประมาท กับการใช้กลยุทธ์การเมืองแบบเก่า สู้กับกติกาเลือกที่ซับซ้อน 

กล่าวโดยสรุป บ้านใหญ่หลังคาสีน้ำเงิน ทุ่มมากกว่า กว้านหาตัวบุคคลมากกว่า และทำการบ้านมาดี ฉะนั้นใครทำก่อน ย่อมสำเร็จไปมากกว่าครึ่ง 

3. กติกาเลือก สว. ที่มีทั้งการเลือกรอบแรก ลงคะแนนให้ตนเอง และคนในกลุ่ม หากผ่านรอบแรกแล้ว ต้องมาตัดกันที่รอบสองเรียกว่า "รอบไขว้" ซึ่งลงคะแนนให้ตนเองและกลุ่มตนเองไม่ได้ แต่ต้องลงคะแนนให้กลุ่มอื่น

วิธีเลือกแบบนี้ เห็นได้ว่า หากคนใดไม่มีการสร้างพันธมิตรตามกลุ่มต่าง ๆ ไว้อย่างแน่นหนาแต่เนิ่น ๆ ย่อมร่วงเป็นธรรมดา   

ตัวอย่างมีให้เห็นแล้วที่คนดังร่วงไปทีละคนสองคน ฉะนั้นชื่อชั้นบารมีผลงานที่สร้างสมไว้มานานนม อาจนำมาใช้กับกติกาเลือกพิสดารครั้งนี้ได้ไม่มากนัก 

 

นี่ยังไม่นับรวมคนดังบ้านใหญ่ในวงศ์วานผู้มีบารมี นอกเหนือนายสมชาย ก็ร่วงไปแล้วเหมือนกัน เช่น นายนิวัฒน์ธำรง บุญทรงไพศาล อดีตรองนายกฯ ยุครัฐบาลยิ่งลักษณ์

ฉะนั้นสิ่งที่ควรกลับไปทบทวน "แบรนด์ดังการเมือง" ยังใช้ได้ต่อไปหรือไม่ กับกติกาเลือก สว. และหรือมองไกลไปกว่านั้น ยังคงใช้ได้กับการต่อสู้สนามใหญ่ทางการเมือง เลือก สส. ได้ต่อไปหรือไม่ 

ฤา "แบรนด์ดังผู้มีบารมีการเมือง"กำลังสิ้นมนต์ขลัง!!!