วิศวกรกะเทาะปม เหล็กสัญลักษณ์ตัว T โครงสร้างตึก สตง.ถล่ม

31 มีนาคม 2568 จากเหตุแผ่นดินไหวใหญ่ที่ประเทศพม่า ส่งให้ภาคเหนือและภาคกลาง ของประเทศไทย รวมถึงกรุงเทพมหานคร รับรู้ได้ถึงแรงสั่นสะเทือน หลายพื้นที่ได้รับความเสียหายโดยเฉพาะอาคารสูง โดยเฉพาะเหตุตึก สตง.ถล่ม ที่อยู่ระหว่างการก่อสร้าง ย่านจตุจักร มีคนงานเสียชีวิต ได้รับบาดเจ็บ และมีผู้สูญหายจำนวนมาก เมื่อบ่ายวันที่ 28 มีนาคม 2568 ที่ผ่านมา

ขณะที่การค้นหาผู้รอดชีวิตใต้ซากอาคาร ดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง ก็มีการตั้งคำถามถึงมาตรฐานคุณภาพของโครงสร้างวัสดุก่อสร้างที่ใช้ในการก่อสร้าง โดยเมื่อวันที่ 30 มีนาคม 2568 นายเอกนัฏ พร้อมพันธุ์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม ลงพื้นที่บริเวณจุดเกิดเหตุ โดยเก็บตัวอย่างเหล็กและวัสดุที่ใช้ในการก่อสร้างไปตรวจสอบว่าได้มาตรฐานหรือไม่  

อย่างไรก็ดี พบว่า เพจเฟซบุ๊ก วันวาน ยังหวานอยู่ ของนายวัชระ บัวเพชร วิศวกรจิตอาสา โพสต์ข้อความระบุเกี่ยวกับการเลือกใช้เหล็กในการสร้างตึก สตง. โดยทางผู้ก่อสร้างเลือกใช้เหล็ก DB.32 SD.50  ซึ่งเหล็กชนิดนี้มีปัญหาเรื่องค่า Yield (เหล็กสามารถรับแรงดึง) ต่ำ แต่ค่า Strength (ค่าความเค้นสูงสุดที่วัสดุสามารถรับได้) ผ่านเกณฑ์ แต่มีปัญหาเรื่องการดัดงอ (Bending) ทำให้เกิดการปริแตกและร้าว

ลักษณะของเหล็กคือ มี 2 ชั้น แข็งนอก อ่อนใน และรอยขาดเป็นรูปกรวย หากเหล็กถูกบิดไปมาจะปริแตกและร้าว  ทำให้พื้นที่หน้าตัดเหล็ก (AS) ลดลง และค่า Strength หายไป

สรุป เหล็กเกรดนี้ไม่เหมาะกับอาคารสูงที่มีการขยับตัว อาคาร สตง. ใช้เหล็ก DB.32 SD.50 ซึ่งเป็นเหล็กมีปัญหา

จากนั้นได้โพสต์ข้อความอีกครั้ง ว่า “เหล็กเส้น อาคาร สตง. เป็นชนิดมีสัญลักษณ์ ตัว T หมายถึง เหล็กเส้นข้ออ้อย ที่ผ่านกระบวนการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิอย่างรวดเร็ว ไม่ได้ปล่อยให้เย็นตัวตามปกติ มีการสเปรย์น้ำ มีการผ่านกระบวนการทางความร้อนเพิ่มเติม ทำให้โครงสร้างของเหล็ก T #ไม่เป็นเนื้อเดียวกันทั้งหมด #ความแข็งแรงไม่เท่ากันตลอดหน้าตัด 

ดังนั้น การทดสอบเหล็กชนิดนี้ทาง มอก.ไม่อนุญาตให้กลึงลดขนาดเพื่อทดสอบได้ ซึ่งต่างจากเหล็กที่มีสัญลักษณ์ Non T ที่ทาง มอก.อนุญาตให้กลึงลดขนาดเพื่อทดสอบได้ เพราะไม่ทำให้ผลทดสอบผิดเพี้ยนไป

#ซึ่งเหล็กประเภทมีตัว T อาจไม่เหมาะต่ออาคารสูงที่ต้องรับสภาพการแกว่ง หรือเคลื่อนไหว ในกรณีเกิดแผ่นดินไหว”