"นายปิยบุตร ยกสุนทรพจน์ 'รอแบ็สปีแยร์' ไม่เห็นด้วยกับพระราชอำนาจของกษัตริย์ในการยับยั้งกฎหมายที่ผ่านความเห็นชอบจากสภา โดยพิมพ์ข้อความบางตอน
"ใครก็ตามที่บอกว่าเจตจำนงของคนเพียงคนเดียวอยู่เหนือเจตจำนงของทุกคน นั่นแสดงว่าเขากำลังบอกว่าชาติไม่มีค่าอะไรเลย และคนเพียงคนเดียวนั้นแหละคือทุกสิ่งทุกอย่าง"
เสียดายที่นายปิยบุตรไม่เล่าต่อว่า 'รอแบ็สปีแยร์' ก็กลืนน้ำลายตนเอง เพราะปกติแล้ว เขาคัดค้านโทษประหารชีวิต แต่เป็นผู้เสนอประหารชีวิตพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 ด้วยเหตุผลข้างๆคูๆ
แม้เขาจะมีอุดมการณ์"ความเสมอภาค" แต่ท้ายที่สุดเขาก็กลายเป็นจอมเผด็จการ เป็นเจ้าของตำนาน "สมัยแห่งความน่าสะพรึงกลัว" ฆ่าทุกคนที่เขาหวาดระแวง
ในบั้นปลายชีวิต แม้ตนเองจะพยายามฆ่าตัวตาย แต่ก็ถูกนำไปตัดศีรษะด้วยกิโยติน สิ่งที่อยากจะบอกคือ คนที่นายปิยบุตรยกย่อง ก็คือจอมเผด็จการที่เลวร้ายคนหนึ่ง แต่เขาเอามาพูดไม่หมด
ผมยังยืนยันว่า ตราบใดที่คนฝรั่งเศสกินขนมปังกับเนย เรียกยูกับไอ ไม่เคารพผู้ใหญ่ คนไทยกินน้ำพริกปลาทู เรียกลุงป้าน้าอา มีความเคารพผู้ใหญ่ เราไม่จำเป็นต้องเหมือนกันทั้งหมด แต่เราสามารถทำให้ประชาชน ปลอดโควิด มีความสุขมากกว่ากว่าฝรั่งเศสถ้าอยู่เมืองไทยไม่มีความสุข จะไปอยู่ฝรั่งเศสกับภรรยา ไม่มีใครว่าครับ