เมื่อไปถึงก็ตกตะลึง เพราะว่าพระปรางค์ทรุดโทรมมาก ถูกปล่อยทิ้งร้างให้แตกหักพังลงไปตามกาลเวลา เหลือเพียงแค่เศษซากศิลาแลงและอิฐมอญกระจัดกระจายเต็มพื้นที่ มีร่องรอยการขุดเป็นหลุมขนาดใหญ่เป็นโพรงทั่วบริเวณและใต้ฐานพระปรางค์ ส่วนตัวพระปรางค์มีรากไม้ขนาดใหญ่เกี่ยวพันรัดไว้ทำให้ไม่ทรุดลงมา
คุณวิทยา กล่าวว่า สถานที่ตั้งองค์พระปรางค์แห่งนี้อยู่ในอาณาเขตเดี่ยวกับโบราณสถานเมืองเก่าพิชัย ก่อสร้างโดยใช้ศิลาแลงและอิฐมอญยุคสุโขทัยตอนต้นผสมกับศิลปะขอม อายุเกือบ 1,000 ปี มีขนาดความกว้างและความยาวประมาณ 4 เมตร สูงประมาณ 10 เมตร
คนสมัยก่อนก่อสร้างเอาไว้เพื่อสืบทอดพระพุทธศาสนา โดยนำสิ่งของมีค่า แก้ว แหวน เงิน ทอง ฝังเอาไว้ใต้ฐานพระปรางค์ เมื่อไม่มีหน่วยงานเข้ามาพัฒนาบำรุงรักษา จึงทำให้มีผู้บุกรุกขุดหาของโบราณและของมีค่าที่ฝังไว้ใต้พระปรางค์ ทำให้เห็นเป็นโพรงก่อให้เกิดความเสียหายต่อโบราณสถาน โดยเฉพาะตัวองค์พระปรางค์ถูกขุดจนกลายเป็นโพรงมองทะลุเห็นกันทั้ง 4 ด้าน
อยากให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องส่งเจ้าหน้าที่เข้ามาตรวจสอบและร่วมพัฒนาบูรณะพระปรางค์ ให้อยู่คู่เมืองพิชัย เพราะเป็นสิ่งที่มีคุณค่า มีความหมายทางประวัติศาสตร์