ทุกครั้งที่มีการเลือกตั้งประธานาธิบดีกันในทุก ๆ 4 ปี สัญลักษณ์ที่ว่านี้ของทั้ง 2 พรรค จะถูกพบเห็นกันอย่างแพร่หลาย แต่ที่น่าสนใจก็คือ สัญลักษณ์รูปสัตว์ทั้ง 2 นั้น ไม่ได้เกิดมาพร้อมๆ กับการเกิดของพรรครีพับลิกันและเดโมแครต แต่เกิดขึ้นหลังจากที่มีพรรคการเมืองทั้ง 2 แล้วหลายปี
โธมัส นาสต์ นักเขียนการ์ตูนการเมือง เขียนภาพสัญลักษณ์ทั้ง 2 อย่างไว้เป็นปกให้กับนิตยสารวิเคราะห์การเมืองรายสัปดาห์ชื่อ ฮาร์เปอร์ เมื่อปีคริสต์ศักราช 1874 ซึ่งในปีนั้นเป็นปีเลือกตั้ง ที่พรรครีพับลิกันมาแรง นาสต์เลยเขียนการ์ตูนเป็นรูป ช้าง กำลังบุกทะลวงเก็บเกี่ยวคะแนนเสียงได้เป็นกอบเป็นกำ
พรรครีพับลิกัน ได้ที ก็เลยเลือกเอา การ์ตูนของนาสต์มาเป็นสัญลักษณ์ประจำพรรคไปเสียเลย แล้วก็ใช้สัญลักษณ์รูป ลา เพื่อเสียดสีพรรคเดโมแครตที่แพ้แล้วไม่ยอมแพ้ ออกมากล่าวหารีพับลิกันต่างๆ นานา หลังผลการเลือกตั้งปรากฏออกมาแล้ว เลยใช้ภาพของ ลา หรือ ล่อ (ลูกผสมของลากับม้า) กำลังเตะสิงโตที่ตายแล้ว (แทนรีพับลิกัน) เพื่อแสดงให้เห็นถึงความดื้อดึง และ โง่เง่า
พรรคเดโมแครต ก็พยายามแสดงให้เห็นถึงความมีอารมณ์ขัน จึงรับเอาสัญลักษณ์ ลา มาเป็นสัญลักษณ์ของพรรค โดยตั้งข้อสังเกตไว้ว่า ถึงแม้จะโง่และดื้อ แต่ ลา ก็ยังมีคุณสมบัติดีๆ หลายๆ อย่าง รวมทั้งการไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ