ชาวบ้าน "ลงขัน 6 ล้าน" ทำรั้วปิดป่าป้องพะยูงอายุพันปี
ชาวบ้านอำเภอยางชุมน้อย จังหวัดศรีสะเกษ ร่วมบริจาคเงินได้ 6 ล้านบาทเศษ ทำรั้วกำแพงปูนปิดล้อมอนุรักษ์ป่าไม้กว่า 600 ไร่ ป้องไม้พะยูงอายุนับพันปี ภายในป่าดงเมืองซ้าย ตำบลลิ้นฟ้า
วันที่ 8 พฤศจิกายน 2557 ที่ ป่าดงเมืองซ้าย ติดกับวัดป่าตำบลลิ้นฟ้า อำเภอยางชุมน้อย จังหวัดศรีสะเกษ นายสุรชาติ แก้งศิลา นายอำเภอยางชุมน้อย ร่วมกับ ร้อยเอกวิรุทธิ์ สิทธิสุวรรณ หัวหน้าชุดรักษาความสงบพื้นที่จังหวัดศรีสะเกษ กองกำลังสุรนารี รับผิดชอบเขตอำเภอยางชุมน้อยพร้อมด้วย พระครู ไม ณานวิโร เจ้าอาวาสวัดป่าดงเมืองซ้าย และชาวบ้านลิ้นฟ้า อำเภอยางชุมน้อย จังหวัดศรีสะเกษ
ช่วยกันก่อรั้วกำแพงปูนอย่างหนา สูง 2 เมตร เพื่อปิดกั้นพวกหัวขโมยที่จะเข้าไปลักตัดไม้ ทำลายป่าแห่งนี้ ที่ชาวบ้านหวงแหนไว้เป็นสมบัติของชุมชน เป็นป่าผืนสุดท้ายที่ยังคงเหลืออยู่ในเขตอำเภอยางชุมน้อย และที่สำคัญยังมีต้นพะยูงอายุนับพันปีขึ้นเองตามธรรมชาติหลงเหลืออยู่ จากการลักลอบตัดของแก๊งมอดไม้ ซึ่งที่ผ่านมาก็ได้มีความพยายามของแก๊งมอดไม้เข้ามาลักลอบตัดอยู่เนื่องๆ จนชาวบ้านของประชุมจัดเวรยามรักษามาตลอดระยะเวลา 5 ปีแล้ว สุดท้ายพระต้องออกโรง ขอรับบริจาคเงินกว่า 6 ล้านบาทเศษ นำมาซื้อแผ่นปูนสำเร็จรูป มาก่อสร้างปิดป่าไว้
พระครู ไม ณานวิโร เจ้าอาวาสวัดป่าดงเมืองซ้าย เล่าว่า ป่าสงวนดงเมืองซ้าย แห่งนี้ ที่เรียกดงฝั่งซ้ายเพราะอยู่ฝั่งซ้ายของแม่น้ำมูล กั้นระหว่างอำเภอกันรทรารมย์ กับอำเภอยางชุมน้อย เดิมเป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์มากแห่งหนึ่งของจังหวัดศรีสะเกษ เมื่อก่อนมีทั้งช้างป่า เสือ ตอนหลังความเจริญมาสู่สัตว์ป่านานาชนิดก็หนีหายไป แต่ต้นไม้ใหญ่ยังอยู่ ชาวบ้านพยายามที่จะรักษาอนุรักษ์ไว้ตลอดมา เมื่อบวชก็ได้มาปักหลักที่จะมาอยู่ป่า และพยายามที่จะอยู่รักษาป่า กันพื้นที่เล็กๆ ไว้สร้างวัดเป็นวัดป่า ร่วมกับชาวบ้าน แต่ก็ไม่วายที่จะถูกแก๊งมอดไม้มาลักลอบตัดไม้อยู่ตลอด
เมื่อก่อนช่วงแรกๆ น่ากลัว เพราะป่าทึบมาก แม้ได้ยินเสียงเลื่อยยนต์ดังจากในป่า ก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปใกล้ ป่าเลยหายไปเรื่อยๆ จนทุกวันนี้ป่าเริ่มบาง ชาวบ้านก็ออกมาหารือว่าจะทำอย่างไรจึงจะรักษาป่าแห่งนี้เอาไว้ได้ ให้รอดพ้นจากน้ำมือแก๊งมอดไม้ เพราะช่วงกลางคืนเขาจะมาตัดเอาไม้ออกไปเรื่อยๆ โดยเฉพาะไม้พะยูง ที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติภายในป่านี้มีเป็นจำนวนมาก อายุนับเป็นร้อยปีเห็นจะได้ บางต้นขนาดใหญ่ 2 - 3 คนโอบ ต้องมาถูกตัดโค่นลงเหลือแต่ตอ จึงได้หารือชาวบ้าน ญาติโยมตั้งกองทุนรักษาป่า เป็นระยะนานกว่า 5 ปีแล้วญาติโยมมาทำบุญร่วมกันบริจาค คนละเล็กคนละน้อย จนได้เงินกว่า 6 ล้านบาท
เมื่อเห็นว่าพอสมควรแล้วก็เลยให้คณะกรรมการวัดไปถอนมาจากธนาคาร มาซื้อแผ่นปูนสำเร็จรูป ขอแรงชาวบ้าน นายอำเภอมาร่วมกันก่อปูนเป็นเสา สร้างรั้วกำแพงปูนปิดกั้นป่า ล้อมรอบป่ากว่า 600 ไร่ เอาไว้ เริ่มจากวันนี้ ทำการปิดกั้น ซึ่งที่จริงแล้ว ได้ทำการหล่อเสา เทคานไว้นานแล้วเช่นกัน ก็เชื่อว่าจะสามารถรักษาป่าเอาไว้ให้ลูกหลานได้มีอากาศหายใจต่อไป มีต้นไม้ เห็นป่า ของป่าได้เก็บกินตลอดไปด้วย และขณะเดียวกันก็จะต้องเฝ้าระวังรักษาป่า ร่วมกันต่อไปตลอดเช่นกัน