แล้ววันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่ง...ที่รู้ซึ้งถึงคำว่า...สูญเสีย
ในชีวิตเกิดมาไม่เคยคิดว่า...จะได้เรียนกับอาจารย์แพทย์ เมื่อได้เข้ามาเรียนที่เวชนิทัศน์ ศิริราชพยาบาล การเรียน Gross Anatomy เป็นเรื่องยากเย็นสำหรับเด็กศิลป์อย่างเรา และยิ่งได้มาเรียนกับรศ.นพ.สภา ลิมพาณิชย์การ หรือ หมอห้าบาท
เราเองได้เรียนรู้ถึงการตั้งใจเรียนอย่างจริงจัง ก็ตอนนี้เอง ก็เพราะว่าหากคุณสอบไม่ผ่าน ทำงานไม่เสร็จคุณไม่จบแน่ๆ
นั้นคือ ถ้าไม่ตั้งใจเรียน ก็จะเรียนไม่รู้เรื่องเลย สารพัดวิชาทางการแพทย์ที่ต้องผ่านไปให้ได้ เมื่อครั้งแรกที่ได้เรียนกับอ.สภา รู้สึกกลัวเกรงเป็นอย่างมาก อาจารย์พูดถึงข้อตกลงในการเรียน การเข้าเรียน การสอบ การสอนของอาจารย์ คือ การพูดให้ฟังแล้วเล็คเชอร์ตาม ทั้งภาษาไทยและอังกฤษ จดจนมือหงิก อ.สอนประกอบการวาดภาพเพื่ออธิบายไปด้วย อ.สอนทั้งถ่ายภาพทางการแพทย์และ Clinical ด้วย ทั้งๆที่ร่างกายของอาจารย์เองก็เริ่มไม่เอื้ออำนวยแล้ว เนื่องจากตอนที่สอนเรานั้น ท่านก็เกษียณมาหลายปีแล้ว และมีปัญหาทางสุขภาพ ตอนเย็นก็ต้องไปเปิดคลีนิครักษาคนจนอีก
พวกเราเปรียบเสมือนฝูงลิง หลายครั้งที่อาจารย์กำลังสอน เรากับเพื่อนมักจะแอบคุยกัน โดนช็อคดีดใส่ปากไปหลายแท่ง และโดนสวดไปอีกหลายจบ หลับก็ทำมาแล้ว อาจารย์ส่งเสียงดังดุทีหนึ่ง สะดุ้งเกือบตกเก้าอี้ บอกให้ไปล้างหน้า โดนด่าแบบฮาๆก็บ่อย แต่ไม่เคยเข็ด เพราะพวกเราสัมผัสได้ว่าอาจารย์ใจดีและรักพวกเรา
ในชีวิตเห็นหมอมาก็เยอะ แต่ไม่เคยมีหมอคนไหน...ทำให้เรารู้สึกศรัทธาได้เท่ากับอ.หมอสภาเลย เมื่อครั้งที่ตามอาจารย์ไปที่คลีนิคสำนักงานแพทย์ ซอยระนอง 1 ทำให้เราเองรู้สึกสะเทือนหัวใจเป็นที่สุด คลีนิคอาจารย์เก่ามากๆ ข้าวของเครื่องใช้ก็ทรุดโทรม เก้าอี้ที่อาจารย์นั่งตรวจคนไข้ มันธรรมดามากๆ มันดูนั่งไม่สบายเอาเสียเลย
ป้ายที่ประกาศเตือนหรือให้ความรู้คนไข้นั้น อาจารย์เขียนด้วยลายมือตัวเอง แปะตามผนังเต็มไปหมด ช่วงนั้นอาจารย์เริ่มป่วย เราจึงคิดไปช่วยท่านเพื่อเปิดคลีนิค ไปได้ไม่กี่วันเรายังท้อเลย มันเหนื่อยและรถติด เรานั่งเฉยๆนะ แกเป็นคนขับให้เรานั่ง รถโตโยต้าเก่าๆ พอไปถึงคลีนิคมีคนนั่งรออยู่หน้าคลีนิคเต็มไปหมด เราก็หงกๆเหงินๆ เพราะอาจารย์ไม่ใช้ให้เราทำอะไรเลย ได้แต่บอกให้เราไปเอาเก้าอี้มานั่ง อาจารย์คงไม่รู้ตัวว่า..อาจารย์กำลังทำตัวอย่างให้เราดู และคิดสำนึกได้เอง โดยมิต้องพูดพร่ำสอนอะไรทั้งสิ้น เราซึมซับได้เองถึงการทำตัวเป็นคนทำงานเพื่อคนอื่น ถึงคำว่า เสียสละประโยชน์สุขส่วนตัว อาจารย์ทำให้เรารู้จักความละอายต่อการทำผิดและรู้จักคุณค่าของวิชาชีพ
...วันนี้เวลา 21.57 น. อาจารย์สภาได้จากพวกเราไปอย่างไม่มีวันกลับ ณ ตึกอัษฎางค์ ชั้น7 รพ.ศิริราช เราได้แต่รู้สึกเสียใจที่เราได้สูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักยิ่งไปอีกแล้ว และท่านก็เป็นเสมือนพ่อของเราเช่นกัน คุณงามความดีของท่านมันล้นเหลือที่จะบรรยาย รางวัลมากมายที่ท่านได้รับมันเป็นเพียงส่วนหนึ่งที่สังคมรับรู้เท่านั้น สิ่งที่ประจักษ์ดีแก่ลูกศิษย์ทุกคน คือ การสร้างคนทำงานในสายวิชาชีพนักเวชนิทัศน์ วิชาชีพที่อาจารย์สอนให้เราทำได้ทุกอย่าง มีศักดิ์ศรี มีความเป็นมา มาถึงตอนนี้ผู้สร้างเรา...ได้จากเราไปแล้ว เหลือแต่ลูกหลาน ลูกศิษย์ว่าจะสืบสานต่อให้ไปไกล หรือจบเพียงเท่านี้ ก็ต้องไปคิดกันเอาเองท่านเป็นผู้ปราศจากกิเลส ความต้องการอยากมีอยากได้ใดๆ ท่านไม่เคยเอ่ยปากขอความช่วยเหลือใดๆจากใคร มีแต่ความเกรงใจผู้อื่นมีแต่จะหยิบยื่นให้เรา ซื้ออะไรไปฝากก็ให้ของกลับมาอีก ไม่รู้ว่าชาตินี้จะได้เจอหมอหรือใครที่เหมือนอาจารย์หมอสภาได้อีก เราจำกันได้ว่า...อาจารย์บอกว่า "ผมจะขออยู่จนในหลวงจากไป ขอให้ได้อยู่เห็นพระองค์ตลอดไปก็พอแล้ว"
ยิ่งคิดก็ยิ่งอยากร้องไห้ออกมาดังๆ คนที่ดีที่สุด ที่รักที่สุดมาจากไปในเวลาใกล้เคียงกัน ไม่รู้จะเอ่ยคำใดให้เพียงพอกับความรู้สึกที่เป็นอยู่ และอยากจะขอบคุณผู้ดูแลอาจารย์มาตลอด ขอบพระคุณพี่ฝนค่ะ #ศิริราชในความทรงจำ #หมอ5บาท #รักและเคารพสุดหัวใจ#เวชนิทัศน์
สำหรับ รศ.นพ.สภา ลิมพาณิชย์การ คือคุณหมอใจดีผู้เปิดคลินิก "แพทย์สภา" ซอยระนอง 1 ย่านราชวัตร ถนนพระราม 5 รับรักษาโรคทั่วไป จะเก็บเงินเฉพาะค่ายาและเวชภัณฑ์เท่านั้น โดยไม่คิดค่าวินิจฉัยโรค ในราคาเพียง 5 - 70 บาท หากไม่มีเงินจริงๆ ก็ไม่คิดเงิน หรือถ้ามีไม่พอให้เท่าไหร่ก็เท่านั้น จนเป็นที่มาของฉายา "หมอ 5 บาท"
ทั้งนี้ ศพของ"หมอ5บาท" จะมีพิธีสวดพระอภิธรรมศพเป็นเวลา 3 วัน ณ วัดเจ้าอาม